• NEWSLETTER

    Zapraszamy do pobrania bezpłatnego poradnika "Zwyciężyć depresję" opracowanego przez właściciela Zielonej Kliniki - lekarza psychiatrę Waldemara Olecha.
  • BLOG

    Blog prowadzony jest przez lekarza psychiatrę Waldemara Olecha oraz innych specjalistów Zielonej Kliniki. To powstający bank wiedzy oraz porad dotyczących walki z depresją, radzenia sobie z sytuacjami kryzysowymi i leczeniem uzależnień.
  • SPORT

    Aktywność fizyczna pomaga w walce z depresją oraz uzależnieniami. Dlatego zadbaliśmy o możliwość wykonywania ćwiczeń fizycznych w Zielonej Klinice.
  • ATMOSFERA

    Wierzymy, że atmosfera panująca w Zielonej Klinice sprzyja leczeniu chorych pacjentów.
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4

Kiedy można mówić o zaburzonej osobowości?

Witaj drogi Czytelniku!

 

     Cieszę się, że znowu trafiłeś na mojego bloga. Bardzo mnie to dopinguje do dalszej pracy i rozwoju w mojej dziedzinie wiedzy. Dzisiejszy wpis chciałbym poświęcić tytułowemu schorzeniu, czyli zaburzeniom osobowości. Z góry zaznaczam, że będzie to tekst bardziej o charakterze naukowym niż zwykle, ale nie jest to łatwa tematyka i chciałbym być w swoich opisach jak najbardziej precyzyjny.

     Dla poprawnego opisu tego schorzenia należałoby zacząć od określenia, czym tak właściwie jest osobowość. Według mojej wiedzy osobowość to wielowymiarowy konstrukt, czyli właściwość osoby, składająca się z wielu zmiennych, zależnych od zróżnicowanych czynników zewnętrznych i wewnętrznych. Wyróżniamy tyle rodzajów osobowości ilu ludzi na ziemi i to właśnie osobowość sprawia, że człowiek jest unikalny. Wśród wielu różnych definicji jedna z bardziej popularnych, mówi o tym, że osobowość człowieka to zespół cech wzajemnie wpływających na siebie, które uwidaczniają się w zachowaniu. G. Allport szczególnie podkreślał znaczenie oddziaływania na siebie cech osobowości, ich konstelacja i relacje pomiędzy nimi istotnie wypływają swoistość osoby. Dobór cech osobniczych i wielkość ich natężenia sprawia, że ludzie z podobnymi cechami osobowości mogą funkcjonować zupełnie inaczej.

     To, jakie cechy mamy po części jest wrodzone, po części nabyte, dotyczą zarówno sfery biologicznej, psychicznej, a także społecznej. Nasza osobowość kształtowana jest przez wszystkie czynniki, z którymi spotykamy się w życiu, bardzo istotne jest podkreślenie, że jest ona również ewolucyjnie zdolna do adaptacji. Co oznacza, że to jacy jesteśmy, jest często tym, jacy musimy być by przetrwać.  Cechy osobowości są względnie stałe aczkolwiek nie znaczy to, że człowiek nie może się zmienić. Skuteczna praca nad sobą z pomocą psychoterapeuty jest możliwa, choć jest czasochłonna. Gdy mówimy o zmianie zaburzonej osobowości to należy zaznaczyć, że najczęściej mowa jest o zmianie nieadaptacyjnych zachowań. Psychoterapia osobowości może trwać kilka lat, a efekt nigdy nie jest pewny, natomiast zmiana zaburzonych zachowań może przynieść szybszą zmianę.

     Zaburzona osobowość kształtuje się najczęściej we wczesnym dzieciństwie i polega na stosowaniu nieadaptacyjnych wzorcach zachowań, dotyczących różnych sfer, zarówno emocjonalnej, poznawczej, jak i społecznej. Jest to struktura stała i głęboko zakorzeniona. Metaforycznie zaburzona osobowość to jakby wgrać oprogramowanie komputerowe z błędem, które nie tylko zakłóca pracę całego systemu ale również denerwuje użytkowników. W definicji zaburzonej osobowości niezwykle istotny jest fakt, że jest to zaburzenie, co oznacza, że jest to cały zespół różnych zachowań, cech i postaw, które powodują utrudnienia w funkcjonowaniu na wielu płaszczyznach życia, zarówno w domu, w pracy jak i w relacjach interpersonalnych. Osoba o zaburzonej osobowości bardzo często odczuwa cierpienie z powodu tego jak postrzega świat, oraz jak na niego reaguje.  Cierpią również osoby z jej otoczenia, dla których często jej zachowania odbiegają od normy. Ważnym punktem zaburzonej osobowości jest utrudnienie w tworzeniu stałych, zdrowych związków z innymi. Związki często są burzliwe, nietrwałe, a nierzadko i toksyczne.

     Do rozpoznania zaburzeń osobowości dochodzi stosunkowo rzadko, ponieważ diagnoza jest niezwykle trudna i wieloczynnikowa, stwierdzenie z całą pewnością zaburzonej osobowości wymaga długiego czasu obserwacji, który nie zawsze jest możliwy w warunkach klinicznych. W takcie diagnozowania zaburzeń osobowości istotne jest współwystępowanie innych chorób, takich jak zmiany neurologiczne, które zazwyczaj wykluczają występowanie zaburzeń w osobowości.

     Nie ma czystych typów osobowości, tak jak i nie ma czystych typów zaburzeń osobowości, co daje jednocześnie nadzieje na to, że często pomimo zakłóceń pracy systemu jakim jest osobowość, cały organizm potrafi funkcjonować dość dobrze, szczególnie z pomocą operatorów systemu (psychoterapeutów).

 

Bądźcie zdrowi!

Zacznij działać!

Witajcie drodzy Czytelnicy! 

     Dzisiaj chciałbym się podzielić z Wami pewnymi przemyśleniami, do których natchnęły mnie rozmowy z pacjentami, szczególnie tymi dotkniętymi depresją. Punktem wspólnym dla wielu z nich jest to, że zbyt mało czasu poświęcali sobie, swojemu rozwojowi i spełnianiu marzeń. Zastanawiając się głębiej nad tą sprawą doszedłem do wniosku, że jednym z błędów który popełniali było zbyt częste odkładanie spraw na później. Właściwie każdy zdaje sobie sprawę z elementów swojego życia, które należałoby poprawić, każdy również ma jakieś pragnienia i dążenia. Problem pojawia się w momencie, gdy trzeba przejść do działania, wtedy wynajdujemy setki powodów dlaczego powinniśmy coś odłożyć na inny termin. Moja rada brzmi tak: Nie wmawiaj sobie, że zaczniesz coś robić od jutra, od przyszłego miesiąca czy od nowego roku, zacznij już teraz! Ostatnio wpadła mi do głowy właśnie taka myśl, że zbyt dużo myślimy nad tym co należy poprawić, ale mamy problem w momencie, gdy trzeba zadziałać i coś wprowadzić w życie. Może to dotyczyć zarówno rozpoczęcia diety, wzmożenia aktywności fizycznej, porzucenia nałogów jak i wielu innych elementów życia. Pamiętaj, że im wcześniej zaczniesz, tym szybciej osiągniesz zakładany cel. Czas płynie nieubłaganie, sprawmy żeby stał się naszym sojusznikiem. Nie odkładajmy swoich marzeń na później, bo często coś może nam uniemożliwić ich spełnienie, na przykład przewlekła choroba lub pogorszenie sytuacji finansowej.

     Pamiętaj, że dziś jest pierwszym dniem reszty Twojego życia, wykorzystaj go więc jak najlepiej i przejdź do działania, bo nie będziesz miał możliwości go powtórzyć!

 

Bądźcie zdrowi!

Jak sobie radzić ze stresem pourlopowym?

Witajcie drodzy Czytelnicy! W końcu mamy piękną pogodę, lato w pełni! W takim okresie człowiek od razu ma więcej energii i chęci do działania. To również znakomity czas na jakiś wyjazd, relaks, naładowanie baterii na resztę roku. Ten okres ma również niestety swoje ciemne strony – nie wiem jak Wam, ale mi bardzo ciężko przychodzi praca po powrocie z dłuższego urlopu. Jeśli macie tak samo, to serdecznie zapraszam do dalszej lektury dzisiejszego bloga, bo podam parę wskazówek jak po urlopie wrócić do pracy z pozytywnym nastawieniem.

Dużo ludzi skarży mi się na to, że po powrocie z wakacji dalej nie mają siły do pracy, czują stres, rozdrażnienie, brak motywacji do działania. Dokładnie te czynniki składają się na zespół stresu pourlopowego, zjawiska coraz powszechniejszego w społeczeństwach charakteryzujących się dużym tempem życia. Aby złagodzić przebieg tego okresu, zalecam kilka rzeczy:

- w trakcie urlopu nie myśl o pracy – odrzuć myślenie o stercie spraw do załatwienia, jaka będzie na Ciebie czekała po powrocie, skoncentruj się na zabawie i relaksie, w końcu po to wyjeżdżasz!;

-  zaplanuj długi urlop - według badań jeśli mamy liczyć na pełną regenerację organizmu to wakacje powinny trwać około 2 tygodni – wiem, że nie zawsze uda się załatwić taki czas urlopu, ale postarajmy się o to, bo kilka dni przerwy od pracy nie zawsze spełni wymaganą rolę;

- zaplanuj dodatkowy dzień urlopu – zdecydowanie nie należy iść do pracy od razu po powrocie z wakacji, konieczny jest co najmniej 1 dzień przerwy, który pozwoli nam płynnie przejść od urlopu do codziennych obowiązków;

- luźny pierwszy dzień - po powrocie z wymarzonego urlopu nie zasiadaj od razu do najtrudniejszych zadań, poświęć ten dzień na sprawdzenie poczty, rozmowę z współpracownikami, unikaj natomiast trudnych spotkań z klientami i firmowych zebrań;

- aktywny wypoczynek – po pracy koniecznie idź na spacer lub wybierz się na wycieczkę rowerową, pozwoli Ci to łagodnie wejść w rytm pracy;

- znajdź w sobie motywację - odpowiedz sobie dlaczego pracujesz, znajdź pozytywne strony swojej pracy i odnajdź motywację do dalszego działanie - pomoże Ci to uwolnić dodatkowe pokłady energii.

Mam nadzieję, że powyższe wskazówki okażą się przydatne i pozwolą Wam powrócić do pracy w dobrych humorach. Życzę Wam wszystkim udanego wypoczynku!

Bądźcie zdrowi!

Masz problem? DZWOŃ!

Tel. 723-338-337
     722-141-121

E-mail: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie obsługi JavaScript.

SlideBar